Difference between revisions of "Portal:GIFS/Social"

From Coastal Wiki
Jump to: navigation, search
Line 4: Line 4:
 
<div>{{#display_map:
 
<div>{{#display_map:
 
51.501477,3.61087~[http://www.middelburg.nl Municipality of Middelburg]~~File:Gifslogo2.png;
 
51.501477,3.61087~[http://www.middelburg.nl Municipality of Middelburg]~~File:Gifslogo2.png;
51.500777, 3.672478~::::::::::Fragment over Visleuren <br/><br/>
+
51.500777, 3.672478~::::::::::''Fragment over Visleuren'' <br/><br/>
''“Ik ben van Belzen, een echte Erremunaer. Hier geboren en getogen. Ik weet nog goed hoe ik hier als klein ventje stond te kijken naar de visleursters en visleurders. Via deze straat gingen ze met hun lege manden naar de vismijn op het stationsplein. Daar kochten ze vis en garnalen. Meestal ging ik even kijken bij de vismijn, want daar was altijd wat te beleven. De vissersvrouwen kochten vaak samen een partij en deelden die in porties. Ze hadden een goede manier om de vis eerlijk te verdelen. Een vrouw wees een portie vis aan en een andere vrouw die omgedraaid stond, noemde willekeurig een naam voor wie de vis was. Dit ging zo door tot alle vis was verdeeld. De garnalen moesten nog worden gepeld. Dat was veel werk waar het hele gezin een avond zoet mee was en de volwassenen soms wel tot diep in de nacht. Enkele visleurders en -leursters liepen met hun volle manden naar Middelburg, Veere of Vlissingen.  Er waren er ook die op de fiets of met de trein gingen en sommigen hadden een hondenkar. Anderen reisden met de trein naar de Brabantse en Limburgse steden om hun vis te verkopen. Doodmoe kwamen ze dan ’s avonds laat weer thuis. In de jaren ’30 waren er meer dan 100 visleurders en -leursters.  Op maandag was er geen verse vis en werd er ook niet geleurd, dat was een vrije dag. En de zondag was een rustdag. Maar voor de  rest was het keihard werken. Door weer en wind op pad om je vis en garnalen maar kwijt te raken. Tegenwoordig bestaat het beroep niet meer. Op de markt bij de kerk staat nog een beeld van een visleurster. Op deze manier blijft er in elk geval nog 1 visleurster in Arnemuiden bestaan."''
+
“Ik ben van Belzen, een echte Erremunaer. Hier geboren en getogen. Ik weet nog goed hoe ik hier als klein ventje stond te kijken naar de visleursters en visleurders. Via deze straat gingen ze met hun lege manden naar de vismijn op het stationsplein. Daar kochten ze vis en garnalen. Meestal ging ik even kijken bij de vismijn, want daar was altijd wat te beleven. De vissersvrouwen kochten vaak samen een partij en deelden die in porties. Ze hadden een goede manier om de vis eerlijk te verdelen. Een vrouw wees een portie vis aan en een andere vrouw die omgedraaid stond, noemde willekeurig een naam voor wie de vis was. Dit ging zo door tot alle vis was verdeeld. De garnalen moesten nog worden gepeld. Dat was veel werk waar het hele gezin een avond zoet mee was en de volwassenen soms wel tot diep in de nacht. Enkele visleurders en -leursters liepen met hun volle manden naar Middelburg, Veere of Vlissingen.  Er waren er ook die op de fiets of met de trein gingen en sommigen hadden een hondenkar. Anderen reisden met de trein naar de Brabantse en Limburgse steden om hun vis te verkopen. Doodmoe kwamen ze dan ’s avonds laat weer thuis. In de jaren ’30 waren er meer dan 100 visleurders en -leursters.  Op maandag was er geen verse vis en werd er ook niet geleurd, dat was een vrije dag. En de zondag was een rustdag. Maar voor de  rest was het keihard werken. Door weer en wind op pad om je vis en garnalen maar kwijt te raken. Tegenwoordig bestaat het beroep niet meer. Op de markt bij de kerk staat nog een beeld van een visleurster. Op deze manier blijft er in elk geval nog 1 visleurster in Arnemuiden bestaan."
 
~~File:Audio.png;
 
~~File:Audio.png;
 
51.48,-0.004318~[http://www2.gre.ac.uk/ University of Greenwich]~~File:Gifslogo2.png;
 
51.48,-0.004318~[http://www2.gre.ac.uk/ University of Greenwich]~~File:Gifslogo2.png;
 
51.501804, 3.677113~[[Arnemuiden Women|Arnemuiden]]~~File:Number_1.png;
 
51.501804, 3.677113~[[Arnemuiden Women|Arnemuiden]]~~File:Number_1.png;
51.500593, 3.673558~::::::::::Fragment over de klokken van Arnemuiden <br/><br/>
+
51.500593, 3.673558~::::::::::''Fragment over de klokken van Arnemuiden'' <br/><br/>
''“ Aangenaam: Ik ben Schroevers en ik kom uit Arnemuiden. Het eerste wat ik hoor als ik me voorstel aan mensen elders in het land is : Arnemuiden? Van dat liedje?  ‘Als de klok van Arnemuiden het welkom thuis voor ons zal luiden’ Soms vragen mensen ook nog waar die klokken dan wel hangen. Nou hier dus in de kerktoren. Je kunt ze alleen niet zien. Elk uur hoor je hoe laat het is. Elk half uur hoor je 1 slag. Daarnaast luiden de klokken ook  bij een  begrafenis, huwelijk en op zondag een uur voor de kerkdiensten en 10 minuten voordat de dienst begint.  
+
“ Aangenaam: Ik ben Schroevers en ik kom uit Arnemuiden. Het eerste wat ik hoor als ik me voorstel aan mensen elders in het land is : Arnemuiden? Van dat liedje?  ‘Als de klok van Arnemuiden het welkom thuis voor ons zal luiden’ Soms vragen mensen ook nog waar die klokken dan wel hangen. Nou hier dus in de kerktoren. Je kunt ze alleen niet zien. Elk uur hoor je hoe laat het is. Elk half uur hoor je 1 slag. Daarnaast luiden de klokken ook  bij een  begrafenis, huwelijk en op zondag een uur voor de kerkdiensten en 10 minuten voordat de dienst begint. Het zijn er twee en ze zijn al behoorlijk oud, uit de 16de eeuw. Ze zijn gegoten in Mechelen. Moet je nagaan wat die klokken ons konden vertellen over de geschiedenis van Arnemuiden als ze konden praten! Eerst hingen ze in de toren van de grote kruiskerk die hier ooit stond, daarna zijn ze verplaatst naar de nieuwe kerktoren. Samen met het bijzondere astronomische uurwerk. Kijk maar eens omhoog. Dat is me daar toch een mooi kunstwerkje. Ook gemaakt in de 16de eeuw, door een klokkenmaker uit Delft.  [[Markt:_Fragment_over_de_klokken_van_Arnemuiden|read more.]]
Het zijn er twee en ze zijn al behoorlijk oud, uit de 16de eeuw. Ze zijn gegoten in Mechelen. Moet je nagaan wat die klokken ons konden vertellen over de geschiedenis van Arnemuiden als ze konden praten! Eerst hingen ze in de toren van de grote kruiskerk die hier ooit stond, daarna zijn ze verplaatst naar de nieuwe kerktoren. Samen met het bijzondere astronomische uurwerk. Kijk maar eens omhoog. Dat is me daar toch een mooi kunstwerkje. Ook gemaakt in de 16de eeuw, door een klokkenmaker uit Delft. Astronomische uurwerken zijn speciaal gemaakt en afgesteld voor de plek waar ze komen te hangen. Deze combinatie vindt je dus nergens anders op de wereld. Arnemuiden was vroeger een havenstad en van dit uurwerk konden vissers aflezen hoe laat het eb en vloed zou zijn. Dat zie je op de wijzerplaat met hoog en laag water erop. Tegenwoordig geeft het de getijden bij Vlissingen aan.  Het bolletje dat je ziet, geeft de stand van de maan aanAls het helemaal geel is, dan is er een volle maan. De maanstand heeft invloed op het verschil tussen eb en vloed. Best handig als je wilt weten wanneer je welke activiteiten kunt uitvoeren in de haven en op de rede. 
 
Er hangt nog een derde bijzonderheid in de toren: het carillon. Dit is het op een na oudste van Nederland. Misschien heb je het net al een liedje horen spelen en anders moet je even wachten, want elk kwartier laat het carillon een liedje horen.
 
"''
 
 
~~File:Audio.png;
 
~~File:Audio.png;
  
  
51.500764, 3.668483~::::::::::Fragment over de molen die in 1977 afbrandde  <br/><br/>
+
51.500764, 3.668483~::::::::::''Fragment over de molen die in 1977 afbrandde''   <br/><br/>
''“Ik ben mevrouw de Nooijer.  Zeg maar Grie. Ik sta hier naar de molen te kijken en dacht ineens terug aan 1977.  Ik weet het nog als de dag van gisteren. Het was een sombere zomer met  weinig zon.  Het was nacht dus het moet al 24 juni zijn geweest. Ik hoorde een hoop herrie buiten en ik liep naar mijn slaapkamerraam, om te kijken wat er aan de hand was. Ik deed het raam open en mijn ogen begonnen meteen te tranen. Wat een stank!   “De molen staat in brand,” hoorde ik mensen op straat roepen. Ik deed snel wat kleding aan en rende naar buiten. Er stond veel volk te kijken en de brandweerlieden deden wat ze konden, maar er was geen redden meer aan. De korenmolen Nooit Gedacht uit 1737 brandde volledig af. De volgende morgen ging het in het hele dorp nergens anders over. “Hoe was de brand ontstaan?”  was een veel gehoorde vraag en de vrouwen zeiden: “Tis toch zonde, eej.”  “We kunnen toch zeker nie zonder meulen?” Al snel werd er een actiecomité opgericht om geld in te zamelen voor een nieuwe molen. Zo doen we dat hier. Molenaar Medendorp ging helemaal naar Duitsland en brak daar een stellingmolen af uit 1896. Die molen herbouwde hij hier als grondzeiler. De kap was wel nieuw. Het schijnt dat er nog wat Duitse kenmerken aan deze molen zitten. Maar dat kon ons allemaal niks schelen.  Arnemuiden had zijn molen terug. Trots gingen we er mee op de foto.”
+
“Ik ben mevrouw de Nooijer.  Zeg maar Grie. Ik sta hier naar de molen te kijken en dacht ineens terug aan 1977.  Ik weet het nog als de dag van gisteren. Het was een sombere zomer met  weinig zon.  Het was nacht dus het moet al 24 juni zijn geweest. Ik hoorde een hoop herrie buiten en ik liep naar mijn slaapkamerraam, om te kijken wat er aan de hand was. Ik deed het raam open en mijn ogen begonnen meteen te tranen. Wat een stank! “De molen staat in brand,” hoorde ik mensen op straat roepen. Ik deed snel wat kleding aan en rende naar buiten. Er stond veel volk te kijken en de brandweerlieden deden wat ze konden, maar er was geen redden meer aan. De korenmolen Nooit Gedacht uit 1737 brandde volledig af. De volgende morgen ging het in het hele dorp nergens anders over. “Hoe was de brand ontstaan?”  was een veel gehoorde vraag en de vrouwen zeiden: “Tis toch zonde, eej.”  “We kunnen toch zeker nie zonder meulen?” Al snel werd er een actiecomité opgericht om geld in te zamelen voor een nieuwe molen. Zo doen we dat hier. Molenaar Medendorp ging helemaal naar Duitsland en brak daar een stellingmolen af uit 1896. Die molen herbouwde hij hier als grondzeiler. De kap was wel nieuw. Het schijnt dat er nog wat Duitse kenmerken aan deze molen zitten. Maar dat kon ons allemaal niks schelen.  Arnemuiden had zijn molen terug. Trots gingen we er mee op de foto.”
''
 
 
~~File:Audio.png;
 
~~File:Audio.png;
  
  
  
51.500279, 3.681732~::::::::::Reisbeschrijving/ dagboekfragment <br/><br/>
+
51.500279, 3.681732~::::::::::''Reisbeschrijving/ dagboekfragment'' <br/><br/>
''
+
“Marijs is de naam en ik sta hier zomaar een beetje te mijmeren en te dromen.  Het is toch raar dat ik nou eigenlijk sta te kijken naar wat eens een grote haven was.  Oude havenstraat heet het hier. En in de 16de eeuw was het hier een drukte van belang. Ik heb eens gelezen over een Italiaanse koopman uit Antwerpen. Hij schreef in 1567 een boek over de Lage Landen en beschreef daarin ook Arnemuiden. Hij schreef “ Arnemuiden wordt in het Frans Ramue genoemd en is de laatste stad van de Walcheren. Ze is klein en heeft geen muren. Maar haar haven is zeer bekend in heel Europa omdat er dagelijks ontelbaar veel schepen van alle natiën aankomen en wegvaren naar alle windstreken. Vaak ziet men er hele vloten uit Spanje, Portugal, Frankrijk en Engeland van dertig, veertig, vijftig of soms wel meer schepen. In deze haven zie je regelmatig vier- of vijfhonderd grote schepen die over de hele wereld varen. Ook worden hier veel nieuwe schepen gemaakt. Arnemuiden is wonderlijk goed gelegen.” Arnemuiden was toen nog maar een dorp moet je weten. Nadat het door de Spanjaarden was bezet en Willem van Oranje de Spanjaarden er weer uit had geschopt, werd Arnemuiden pas een stad. Maar toch kwam die oude glorietijd niet helemaal meer terug en van de haven is nu niets meer te zien. Daar is nog een gedichtje over, dan snap je het misschien beter:   [[Oude_havenstraat:_Reisbeschrijving/_dagboekfragment|read more.]]  
“Marijs is de naam en ik sta hier zomaar een beetje te mijmeren en te dromen.  Het is toch raar dat ik nou eigenlijk sta te kijken naar wat eens een grote haven was.  Oude havenstraat heet het hier. En in de 16de eeuw was het hier een drukte van belang. Ik heb eens gelezen over een Italiaanse koopman uit Antwerpen. Hij schreef in 1567 een boek over de Lage Landen en beschreef daarin ook Arnemuiden.  
 
Hij schreef “ Arnemuiden wordt in het Frans Ramue genoemd en is de laatste stad van de Walcheren. Ze is klein en heeft geen muren. Maar haar haven is zeer bekend in heel Europa omdat er dagelijks ontelbaar veel schepen van alle natiën aankomen en wegvaren naar alle windstreken. Vaak ziet men er hele vloten uit Spanje, Portugal, Frankrijk en Engeland van dertig, veertig, vijftig of soms wel meer schepen. In deze haven zie je regelmatig vier- of vijfhonderd grote schepen die over de hele wereld varen. Ook worden hier veel nieuwe schepen gemaakt. Arnemuiden is wonderlijk goed gelegen.”
 
Arnemuiden was toen nog maar een dorp moet je weten. Nadat het door de Spanjaarden was bezet en Willem van Oranje de Spanjaarden er weer uit had geschopt, werd Arnemuiden pas een stad. Maar toch kwam die oude glorietijd niet helemaal meer terug en van de haven is nu niets meer te zien.  
 
Daar is nog een gedichtje over, dan snap je het misschien beter:''
 
 
 
‘k was bloeiende voorheen door koopmanschap en vaart.
 
De grootste schepen zag ik liggen op mijn stromen.
 
Maar door ’t verzanden van mij ree ben ik veraard.
 
En tot dien lage val, als men nu ziet, gekomen.
 
 
 
''Met andere woorden: De zee is land geworden. Dat gebeurde eigenlijk vanzelf. Verlanding noemen we dat. Die lage val uit de laatste regel van het gedichtje, die is Arnemuiden gelukkig weer wel te boven gekomen.  
 
''
 
 
~~File:Audio.png;
 
~~File:Audio.png;
  
  
51.500249, 3.673890~::::::::::Langstraat <br/><br/>
+
51.500249, 3.673890~::::::::::''Langstraat'' <br/><br/>
''Ja ik ben een van de Ketterij. Dat heb je goed gezien. Iedereen die zo heet stamt af van Cornelis Jacobse die zijn naam veranderde in Van de Ketterij, een verwijzing naar de keterijen oftewel de zoutketenen. Maar daar was ik niet over aan het nadenken. Ik keek deze straat af en toen bedacht ik ineens: Wat is er in deze straat toch veel gebeurd. Alleen al op het stadhuis. Er is zoveel besproken en besloten voor het wel en wee van de burgers van Arnemuiden. De archieven zitten er vol van. In al die koopmanshuizen en herbergen die hier eens stonden  - en waarvan nog slechts een kelder rest - daar moet toch ook heel wat beklonken zijn.  De kleine arbeidershuisjes zijn later neergezet. Wat een zorgen en vreugden zijn er in deze straat beleefd.  
+
Ja ik ben een van de Ketterij. Dat heb je goed gezien. Iedereen die zo heet stamt af van Cornelis Jacobse die zijn naam veranderde in Van de Ketterij, een verwijzing naar de keterijen oftewel de zoutketenen. Maar daar was ik niet over aan het nadenken. Ik keek deze straat af en toen bedacht ik ineens: Wat is er in deze straat toch veel gebeurd. Alleen al op het stadhuis. Er is zoveel besproken en besloten voor het wel en wee van de burgers van Arnemuiden. De archieven zitten er vol van. In al die koopmanshuizen en herbergen die hier eens stonden  - en waarvan nog slechts een kelder rest - daar moet toch ook heel wat beklonken zijn.  De kleine arbeidershuisjes zijn later neergezet. Wat een zorgen en vreugden zijn er in deze straat beleefd. Als ik bedenk wie hier allemaal doorheen hebben gelopen: In de 16de eeuw kooplieden en zeemannen uit allerlei Europese landen, die in de herbergen aten en sliepen,  later vissersvrouwen in klederdracht met zware manden met vis en kleine kinderen aan hun rokken. Er waren vrolijke optochten met Sinterklaas en Koninginnedag. En hier liepen de vele bruidsparen die gingen trouwen in het Stadhuis. Hier zijn tijdens het inkopen doen heel wat dorpsroddels uitgewisseld. En dat gebeurt nog dagelijks. [[Langstraat|read more.]]
Als ik bedenk wie hier allemaal doorheen hebben gelopen: In de 16de eeuw kooplieden en zeemannen uit allerlei Europese landen, die in de herbergen aten en sliepen,  later vissersvrouwen in klederdracht met zware manden met vis en kleine kinderen aan hun rokken. Er waren vrolijke optochten met Sinterklaas en Koninginnedag. En hier liepen de vele bruidsparen die gingen trouwen in het Stadhuis. Hier zijn tijdens het inkopen doen heel wat dorpsroddels uitgewisseld. En dat gebeurt nog dagelijks.  
 
Willem van Oranje bezocht Arnemuiden in 1581 Arnemuiden twee keer. Omringd door zijn lijfwachten, omdat koning Filips van Spanje een prijs op zijn hoofd had gezet. Hij maakte zich niet zoveel zorgen om zijn eigen leven, maar wel om de verdediging van Arnemuiden dat in 1572 zo hard door de Spanjaarden was aangepakt.
 
Dirk van Delen liep hier ook. Een beroemde architectuurschilder die burgemeester van Arnemuiden was in de 17de eeuw. Hij schilderde een groot doek, speciaal voor de stad Arnemuiden.
 
En naast al die beroemdheden kwamen hier ontelbaar veel mensen die nu allang vergeten zijn. Mannen, vrouwen en kinderen die samen Arnemuiden gemaakt hebben tot wat het nu is.
 
Brengt u ook eens een bezoek aan ons mooie museum in deze straat. Hier kunt u uitgebreid kennismaken met onze geschiedenis.''
 
 
~~File:Audio.png;
 
~~File:Audio.png;
  
Line 97: Line 76:
 
[[File:household.png|none]]  
 
[[File:household.png|none]]  
 
|| {{#info:The carer work represents the traditional division of labor between man and women, it means that women are responsible for the children and home while the men are out at sea. 17% of the interviewed women contribute to the industry through her work in the household.}}
 
|| {{#info:The carer work represents the traditional division of labor between man and women, it means that women are responsible for the children and home while the men are out at sea. 17% of the interviewed women contribute to the industry through her work in the household.}}
 +
|-
 +
| '''Audiotour''' ||
 +
[[File:Audio.png|none]]
 +
|| {{#info:On several places in the village of Arnemuiden adiopoints were placed providing more information about the village's past}}
 +
| '''Women of Arnemuiden''' ||
 +
[[File:Number_1.png|none]]
 +
|| {{#info:Background information about the role of women in the community of Arnemuiden}}
 
|}</div></div>
 
|}</div></div>
  
 
{{GIFS}}
 
{{GIFS}}

Revision as of 14:22, 22 July 2014

Overview Background information Economics Education Fishing Past&Present Governance Socio - Cultural Tourism
Loading map...
Women and social cohesion in coastal communities (1-8)
Catching
Catching.png
This refers to the activity of fish or aquatic animal capture. The use of the term in this research does not involve farm fish. Only 2% of the female participants have fished on board of a boat. In all the cases this activity was encouraged and taught by their fathers. Trading
Trading.png
15% of the total interviewed women work in the commercialisation of fish contributing to the fishing industry through their participation in the fish trading activity, which involves: buying at the auction, transporting and distribution of fish, selling fish over the phone as well as at fishmongers - oftentimes their own. Processing
Processing.png
Fish processing involves gutting, boning, filleting, cooking and packing fish. 15% of women who were interviewed worked in processing plants. Tourism/Heritage
Tourism.png
The preservation of the fishing legacy in the towns is one of the greatest contributions of women to this sector. The 13% of the interviewed women who worked in that activity appeared to do so proudly in many cases voluntarily for the preservation of the fishing heritage amongst young people and tourists, thereby contributed to the cultural heritage of their towns and society.
Education
Education.png
Women are actively involved in the education of fishermen and communities. 15% of the women interviewed are related to transference of knowledge, skill or tradition of fishing. Policy
Policy.png
The support to the fishing industry received from women working in policy manifests in the highest percentage of the research on women in GIFS. 18% of the total women interviewed are involved in regulatory activities related to fishing. Administration/Management
Administration.png
Women working in the coordination of effort for businesses success and supportive institutions of the fishing industry. 13% of the women interviewed worked in the supervision or control of an activity in support of the fishermen interests. Household
Household.png
The carer work represents the traditional division of labor between man and women, it means that women are responsible for the children and home while the men are out at sea. 17% of the interviewed women contribute to the industry through her work in the household.
Audiotour
Audio.png
On several places in the village of Arnemuiden adiopoints were placed providing more information about the village's past Women of Arnemuiden
Number 1.png
Background information about the role of women in the community of Arnemuiden
Gifs.png